Mostrando entradas con la etiqueta Plazensa. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Plazensa. Mostrar todas las entradas

viernes, 13 de octubre de 2023

XIV, Razos non es que hom deya chantar

XIV.


Razos non es que hom deya chantar

De so don a dolor e marrimen,

Mas mi cove en chantan remembrar

La mort del plus pro e del plus valen

Baro qu' anc fos, mil an a, en Proensa,

Qu' es mortz, don ai ira e malsabensa,

Quar elh era de totz bes ayps complitz,

E per los bos e pels autres grazitz.


A! Proensal, vos devetz tug plorar

L' onrat senhor del Baus, quar veramen,

Pus l' onratz coms mori, a mi non par

Perdessetz, tan cum ar avetz perden,

De pretz lo frug, la flor e la semensa,

En mon senhor En Barral, don dolensa

Ai e mon cor, que tan fort suy marritz

Que ges non cug esser mais esbauditz.


E cavallier e donzelh e joglar

Devon venir en Proensa temen,

Quar selh es mortz que sabia renhar,

Retenen grat de dieu e de la gen,

Si qu' anc ves pretz nulh temps no fes fallensa,

Ni anc no 'l plac nulh' hora recrezensa;

Ar es pretz mortz e paratges delitz

En Proensa, quar elh lor es fallitz.


Ni eu, las! mai no cug per ver trobar

Tan bon senhor, tan franc, tan conoyssen,

Que tot aquo sabia dir e far

Qu' a senhor car cove et estai gen;

Eras es mortz, ai! tan greu penedensa

Sufriran silh qu' avion benvolensa

Ab mon senhor En Barral, que auzitz

Era sos pretz per tot lo mon e ditz.

Dieus, que s laisset per nos en crotz levar,

Per cuy venran li bon a salvamen,

Li denh, si 'l platz, per merce perdonar,

E l' acuella en son regne plazen,

Aissi com elh, a bona chaptenensa,

Acullia en sa cort de plazensa;

E 'l salv' e 'l gui' aissi sans Esperitz,

Cum elh era a pretz capdelhs e guitz.


Si per l' onrat frug de bona semensa

Que a laissat lo pros bars en Proensa

No fos que es de pretz sims e razitz,

Ieu me fora de chantar relenquitz.

De selh o dic cuy es lo Baus gequitz,

Quar elh es sai de pretz sims e razitz.


Paulet de Marseille.

jueves, 12 de octubre de 2023

Sordel, Sordello, Goito, Goit

Sordel.

Sordel, Sordello, Goito, Goit


I.


Aylas! e que m fan miey huelh,

Quar no vezon so qu' ieu vuelh!


Er quan renovella e gensa

Estius ab fuelh et ab flor,

Pus mi fai precx, ni l' agensa

Qu' ieu chant e m lais de dolor

Silh qu' es domna de Plazensa

Chantarai, sitot d' amor

Muer, quar l' am tant ses falhensa;

E pauc vey lieys qu' ieu azor.

Aylas! e que m fan miey huelh,

Quar no vezon so qu' ieu vuelh!


Sitot amor mi turmenta

Ni m' auci, non o planc re,

Qu' al mens muer per la pus genta

Per qu' ieu prenc lo mal pel be;

Ab que 'l plassa e m cossenta

Qu' ieu de lieys esper merce,

Ja per nulh maltrag qu' ieu senta

Non auzira clam de me.

Aylas! e que m fan miey huelh,

Quar no vezon so qu' ieu vuelh!


Mortz suy, si s' amor no m deynha,

Qu' ieu no vey ni m puesc pensar

Ves on m' an ni m vir ni m tenha,

Si 'lha m vol de si lunhar;

Qu' autra no m plai que m retenha,

Ni lieys no m puesc oblidar,

Ans ades, quon que m' enprenha,

La m fai mielhs amors amar.

Aylas! e que m fan miey huelh,

Quar no vezon so qu' ieu vuelh!


Ai! per que m fai ta maltraire,

Qu' ilh sap be de que m' es gen,

Qu' el sieu pretz dir e retraire,

Suy plus sieus on piegz en pren;

Qu' elha m pot far e desfaire

Cum lo sieu, no li m defen,

Ni de lieys no m vuelh estraire,

Si be m fai morir viven.

Aylas! e que m fan miey huelh,

Quar no vezon so qu' ieu vuelh!


Chantan prec ma douss' amia,

S' il plai, no m' auci' a tort;

Que, s' ilh sap que pechat sia,

Pentra s' en quan m' aura mort:

Empero morir volria

Mais que viure ses conort,

Quar pietz trai que si moria

Qui pauc ve so qu' ama fort.

Aylas! e que m fan miey huelh,

Quar no vezon so qu' ieu vuelh!


II.


Bel m' es ab motz leugiers de far

Chanson plazen et ab guay so,

Quar melhor que hom pot triar,

A cui m' autrey e m ren e m do,

No vol ni 'l plai chantar de maestria;

E mas no 'lh plai, farai hueymais mon chan 

Leu a chantar e d' auzir agradan,

Clar d' entendre e prim qui prim lo tria.


Gen mi saup mon fin cor emblar, 

Al prim qu' ieu miriey sa faisso, 

Ab un dous amoros esguar 

Que m lansero siey huelh lairo; 

Ab selh esguar m' intret en aisselh dia 

Amors pels huelhs al cor d' aital semblan 

Qu' el cor en trays e mes l' a son coman, 

Si qu' ab lieys es on qu' ieu an ni estia.


Ai! cum mi saup gent esgardar,

Si l' esgartz messongiers no fo

Dels huelhs que sap gent enviar

Totz temps per dreg lai on l' es bo

Mas a sos digz mi par qu' aiso s cambia:

Pero l' esgar creirai, qu' ab cor forsan

Parl' om pro vetz, mas nulh poder non an

Huelhs d' esgardar gen, si 'l cor no 'ls envia.


E quar am de bon pretz ses par, 

Am mais servir lieys en perdo 

Qu' autra qu' ab si m degues colgar; 

Mas no la sier ses guazardo, 

Quar fis amicx no sier ges d' aital guia, 

Quan sier de cor en honrat loc prezan; 

Per que l' onors m' es guazardos d' aitan 

Qu' el sobreplus non quier, mas ben penria.

Sordel, Sordello, Goito, Goit

 Sordel.

Sordel, Sordello, Goito, Goit


I.


Aylas! e que m fan miey huelh,

Quar no vezon so qu' ieu vuelh!


Er quan renovella e gensa

Estius ab fuelh et ab flor,

Pus mi fai precx, ni l' agensa

Qu' ieu chant e m lais de dolor

Silh qu' es domna de Plazensa

Chantarai, sitot d' amor

Muer, quar l' am tant ses falhensa;

E pauc vey lieys qu' ieu azor.

Aylas! e que m fan miey huelh,

Quar no vezon so qu' ieu vuelh!


Sitot amor mi turmenta

Ni m' auci, non o planc re,

Qu' al mens muer per la pus genta

Per qu' ieu prenc lo mal pel be;

Ab que 'l plassa e m cossenta

Qu' ieu de lieys esper merce,

Ja per nulh maltrag qu' ieu senta

Non auzira clam de me.

Aylas! e que m fan miey huelh,

Quar no vezon so qu' ieu vuelh!


Mortz suy, si s' amor no m deynha,

Qu' ieu no vey ni m puesc pensar

Ves on m' an ni m vir ni m tenha,

Si 'lha m vol de si lunhar;

Qu' autra no m plai que m retenha,

Ni lieys no m puesc oblidar,

Ans ades, quon que m' enprenha,

La m fai mielhs amors amar.

Aylas! e que m fan miey huelh,

Quar no vezon so qu' ieu vuelh!


Ai! per que m fai ta maltraire,

Qu' ilh sap be de que m' es gen,

Qu' el sieu pretz dir e retraire,

Suy plus sieus on piegz en pren;

Qu' elha m pot far e desfaire

Cum lo sieu, no li m defen,

Ni de lieys no m vuelh estraire,

Si be m fai morir viven.

Aylas! e que m fan miey huelh,

Quar no vezon so qu' ieu vuelh!


Chantan prec ma douss' amia,

S' il plai, no m' auci' a tort;

Que, s' ilh sap que pechat sia,

Pentra s' en quan m' aura mort:

Empero morir volria

Mais que viure ses conort,

Quar pietz trai que si moria

Qui pauc ve so qu' ama fort.

Aylas! e que m fan miey huelh,

Quar no vezon so qu' ieu vuelh!


II.


Bel m' es ab motz leugiers de far

Chanson plazen et ab guay so,

Quar melhor que hom pot triar,

A cui m' autrey e m ren e m do,

No vol ni 'l plai chantar de maestria;

E mas no 'lh plai, farai hueymais mon chan 

Leu a chantar e d' auzir agradan,

Clar d' entendre e prim qui prim lo tria.


Gen mi saup mon fin cor emblar, 

Al prim qu' ieu miriey sa faisso, 

Ab un dous amoros esguar 

Que m lansero siey huelh lairo; 

Ab selh esguar m' intret en aisselh dia 

Amors pels huelhs al cor d' aital semblan 

Qu' el cor en trays e mes l' a son coman, 

Si qu' ab lieys es on qu' ieu an ni estia.


Ai! cum mi saup gent esgardar,

Si l' esgartz messongiers no fo

Dels huelhs que sap gent enviar

Totz temps per dreg lai on l' es bo

Mas a sos digz mi par qu' aiso s cambia:

Pero l' esgar creirai, qu' ab cor forsan

Parl' om pro vetz, mas nulh poder non an

Huelhs d' esgardar gen, si 'l cor no 'ls envia.


E quar am de bon pretz ses par, 

Am mais servir lieys en perdo 

Qu' autra qu' ab si m degues colgar; 

Mas no la sier ses guazardo, 

Quar fis amicx no sier ges d' aital guia, 

Quan sier de cor en honrat loc prezan; 

Per que l' onors m' es guazardos d' aitan 

Qu' el sobreplus non quier, mas ben penria.